معرفی وبلاگ - پیش به سوی خدا

وبلاگ پیش به سوی خدا

آدرس وبلاگ http://turkmen-elyas.blogfa.com

قسمتی از آخرین مطالب وبلاگ
---------------------------------

به نام خدا

کریم آقای محلّه ی ما ضمن اینکه بقّال است؛ به پرورش گُل هم می پردازد. البتّه هدف او از پرورش گل ، گل فروشی نبوده و شغل و حرفه ی دوّم او نیست و هدف او از اینکار بیشتر جنبه ی تفریحی دارد. کریم آقا 45 سال سنّ دارد. او به خاطر عشق و علاقه ای که به گل داشته از 20 سالگی اش به جمع آوری گل پرداخته است. داخل حیاط کریم آقا پُر از گلهای زیبا است ، گوشه ی اتاق ها ی منزلش هم گلدان هایی دیده می شود . کریم آقا گلخانه ای هم در پشت بام خانه اش احداث کرده و به پرورش گل می پردازد. و در تمام فصول سال در حیاط منزل او گلهای زیبا دیده می شود .

او می گوید : من عاشق گُل ام . گل رُز ، رز زرد ، سرخ ، سفید ، صورتی، گل مریم ، نرگس ، نسترن ، نیلوفر ، رازقی ، اقاقیا ، حُسن یوسف ، و کاکتوس از همه نوع و تاج الملوک و شمشاد و شب بو یا محبوبه ی شب ووو...

من روزی از او پرسیدم : کریم آقا از میان این همه گل ، به نظرشما کدام از همه زیباتر و خوشبوتر است؟!

کریم آقا گفت : همه ی این گلها زیبااند و غالباً بوی خوشی دارند. و گل بی بو وجود ندارد! همه شان حتّی این کاکتوس ها هم که خانمم نعیمه خانم نمیخواهد به شان نگاه کند و از من میخواهد این کاکتوس ها را جلوی چشمهایش نگذارم. از نظر من این کاکتوس های نازنین زیبا اند و من گاهاً میشود یک ساعت تمام به این کاکتوس ها خیره میشوم و از زیبایی ساقه وتنه و شاخه هایش لذّت میبرم. و برای تفنّن در دفترخود آنها را نقّاشی و ترسیم می کنم. و رنگ آمیزی می کنم.

همین چند روز پیش از کریم آقا پرسیدم : کریم آقا ، یه سؤلی داشتم . قبل از سؤال ، ازشما میخواهم از سوال من ناراحت نشوید ؛ فقط هدف من از این سؤال این است که می خواهم این شدّت علاقه ی شما به این گل ها را بیشتر درک کنم.

کریم آقا با کمال میل اجازه دادند و من سؤالم را این گونه مطرح کردم :

کریم آقا ببخشید ، بیا فرض کنیم شما محکوم به زندان می شوید ، و باید دو سال تمام در زندان در سلّول انفرادی به سر ببرید و ممنوع الملاقات هم می شوید . در اینصورت در این مدّت دو سال شما در فراق این گل ها چه کار می کنید؟!

او لبخندی زد و گفت: من در آن صورت سعی می کنم با یاد و خاطره ی این گلها زندان را به خوبی به سر ببرم. فقط کافی است ؛ به من یک قلم و یک دفتر نقّاشی و یک جعبه مداد رنگی بدهند . مینشینم و از مخیّله ام و حافظه ام کمک می گیرم و تک تک این گلهای قشنگ را نقّاشی می کنم.

-----------

من همین دیشب که دیوان مختومقلی را ورق می زدم ، این غزل را که میخواندم :

نامه سن ؟

اصلا سنــی گورمــه میشــم دلداریـــم ....... قُمــــری سن ، بُلبل می سن ، نامــه سن؟

غمگیـن گونگلیـم خیالینگـدن آلداریـــم ....... باغ ایچینــده ، گُل گُل می سن ، نامه سن؟

.

.

.

مختومقلی! گچ نامیس دن عارینگــدن ...... اِل گوتِـر گیل بو ، وفاسیــــــــز کارینگـــــــدن

جهان دولی سن غافیل سن یارینگـدن....... بهشت می سن سنبل می سن نامه سن؟

----------

ترجمه : [ ترجمه از کتاب « پرنیان هفت رنگ » اثر استاد: « گنبد دردی اعظمی راد» ]

چیستی تو؟

نگارینا ! ندیده ام هرگز تو را و نمی دانم کیستی تو؟

قمری یا بلبلی؟

دلم مالامال عشق توست

سخنی با من بگوی ، حرفی بزن

بگوی چیستی تو؟

.

مختومقلی !

بگذر از این نام و عار

که جهان سرشار است از جلوه های یار

امّا تو ، در جهل ، غافلی از چهره ی دلدار

با من بگوی ، ای گُل !

بهشتی ؟ یا دسته ی سنبل؟

-----------

وقتی این غزل را خواندم ، با خودم اندیشیدم . کاش میشد عارف بالله مختومقلی ، صوفی الله یار ، مسکین قلیچ ، ملّا نفس ، سنایی ، خاقانی ، خرقانی ، بسطامی ، حافظ ، مولانا ، سعدی ، نظامی ، جامی ، عطّار، غزّالی طوسی ، شیخ محمود شبستری ، خواجه عبدالله انصاری و ... کاش میشد این عرفا هم هر کدام بسته به سلیقه ی خودشان به عوض دفتر شعر و غزل و سخن و گفتار، هر کدام از این عرفا یک دفتر نقّاشی بلکه یک صفحه نقّاشی به یادگار می گذاشتند و ذات خدا را برای ما به تصویر می کشیدند!!!

نظر شما دوستان چیست ؟!!